نقش واسطه گری هوش معنوی با بهزیستی روان شناختی و رضایت از زندگی در سالمندان شهرستان مهریز (یزد)

چکیده به منظور بررسی نقش واسطه ای هوش معنوی با بهزیستی روان شناختی و رضایت از زندگی سالمندان شهرستان مهریز (یزد) 322 نفر از سالمندان از طریق روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. روش مطالعه توصیفی و از نوع همبستگی می باشد و برای اندازه گیری متغیرها از پرسش نامه های هوش معنوی (sisri-42) کینگ (2008)، پرسش نامه رضایت از زندگی (swls) وینر و همکارانش و پرسش نامه بهزیستی روان شناختی ریف (1980) استفاده شده است. جهت تجزیه و تحلیل (1985) و تعیین رابطه میان متغیرها از آزمون های آماری: میانگین، انحراف معیار، ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چندگانه و روش تحلیل مسیر استفاده شده است. نتایج نشان داد که بین بهزیستی روان شناختی و هوش معنوی بین هوش معنوی و رضایت از زندگی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد و مولفه تفکر انتقادی وجودی در هوش معنوی پیش بینی کننده قوی تری برای رضایت زندگی است. همچنین مولفه تولید معنای شخص در هوش معنوی دارای بیش ترین تأثیر بر بهزیستی روان شناختی است. هوش معنوی قادر به پیش بینی بهزیستی روان شناختی می باشد. هوش معنوی می تواند به عنوان واسطه میان بهزیستی روان شناختی و رضایت از زندگی قرار گیرد. واژگان کلیدی: بهزیستی روان شناختی، هوش معنوی، رضایت از زندگی